5 Şubat 2014 Çarşamba

Gökyüzü gibiyiz; Sakin, Güneşli, Fırtınalı...


Tanımadığım, ancak etrafımda sessizce oturan insanların varlığı sakinlik veriyor ruhuma. Yalnız değilsin ama aslında yalnızsın. Sessizlik ama kalabalık. Yorgun ruhuma dinginlik veriyor.

Dinlenmek herkes için farklıdır, ben bugün böyle çalışarak da dinlendiğimi fark ettim. Tabi benim gibi işinin içerisinde pek çok parça olan insanlar, beni daha iyi anlar.

Çoğu zaman insanlarla uğraşırsın, bazen konuşarak bazen tartışarak. Devamlı koşturmaca halindesindir, tabi bide amir sıfatındaki insanlarla uğraşırsın. Kimi zaman da ders çalışman gerekir, zaman bulursan burada, bulamazsan evde.

Şu an ders çalışmak için kütüphaneye indim. Ve bu kalabalık sessizlik beni rahatlattı.

Bazen sahil kenarında otururken geçen insanları izlemek, kuşlara bakmak rahatlatır. Bazen nereye gideceğini bilmeden, yolda kalabalığın arasına dalıp yürürken.

Gökyüzü gibiyiz. Sakin, güneşli, yağmurlu, fırtınalı…..