Güneş mi getirmedi yazı... yoksa yaz mı güneşi getirmedi...
Baharın çoşkusunu hissedemeyince, oyunu yarım bırakan çocukların hüznüne büründük.
Ne yüreğimiz ısındı, ne de içimize kelebekler girebildi..
Halbuki nasıl ihtiyacımız varmış güneşin altın yansımalarına.
Bakışlarımızın parıltısı bu yüzden mi sönük kaldı.
Ruhumuz soğuktan mı kaldı öylece, dışarı çıkamadı.
Suskunluğumuz hep bundan mı?
Gökyüzü....yine senin gibiyiz.
Bir öyle ...bir böyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder