Öteki Kızın Öyküsü - 2

Sonra kapı çaldı. Ne yapacağını bilemedi. Kim olabilirdi? Annesi olsa kapıyı çalmazdı, anahtarı ile açardı. Kenarda oturan öteki kendisine çaktırmadan bakıverdi. Yüzünde bir gülümseme ile onunla dalga geçiyordu. Ve ona hiç bakmadan, 'bence açma' dedi güldü. Daha çok sinirlendi. Acaba o mu gelmişti, yok daha neler, diye düşündü. Bunları düşünürken kapı birkez daha çaldı. Ses yine tekrarlandı, bence açma. Hiç düşünmeden gitti kapıya, açıverdi. Kapının diğer tarafında en yakın arkadaşı vardı. Birden öylece kaldı. Yüzünün duygusuz ifadesini dağınık saçları kaplamıştı. Arkadaşı ;

-Nerdesin, neden gelmedin, dedi.

Biraz yana doğru çekilerek içeri gelmesi için onu yönlendirdi. Konuşacak hali yoktu. Hiçbirşey anlatmak da istemiyordu aslında. Keşke açmasaydım diye geçirdi içinden.

-Noldu sana, ne bu halin, diye tekrarladı arkadaşı.

-Yok bir şeyim. Biraz hastayım gelmek istemedim, dedi.

- Neler oldu bilsen, çok şey kaçırdın…

Diye başlayarak anlatmaya başladı arkadaşı. Hiç durmadan anlatıyordu, ses duyuyordu ama ayıramıyordu. Gürültü vardı sanki sadece. Barış ismini duyana kadar hiç birşey anlamadı. Arkadaşı devam etti.

-Barış geldi sonra, seni sordu. Bugün gelmedi mi, göremedim dedi. Doğum gününe seni de çağıracakmış, ama seni bulamamış.

Ne diyeceğini bilemedi. Nasıl olur, doğum günü partisine onu da çağıracakmış.

O günden sonra, utancından onu görmemek için okula bile gitmemişti.  Şimdi de onu sorduğunu öğrendi. Neden kaçamamıştı ondan, neden onunla ilgili bir şeyler duyuyordu halen. Derinden bir ses duydu, yan tarafa doğru baktı, öteki kendini gördü. ‘Ben sana demedim mi, kapıyı açma diye’ dediğini duydu, alaycı bir şekilde gülerken.

‘Senle uğraşacak halim yok’ dedi arkadaşına döndü.

-Yarın konuşalım mı bunları, başım çok ağrıyor, diyerek arkadaşını göndermeye çalıştı.

-Sen bilirsin, bir tuhafsın zaten, daha anlatacaklarım da vardı ama kalsın. Ben gidiyorum, dedi ve kapıyı açıp gitti.

Onu geçirmek için kalkmadı bile, kafasını nereye gömeceğini bilemedi. Kenarda halen kendine gülen ötekine baktı, çok sinirlendi. Elini uzattı bardağa, aldığı gibi ona fırlattı. O sırada annesi içeri girdi. Kızına baktı, bardağın parçalarına bakamadı bile. Şaşkın ve tedirgin kapının önünde durdu.